Waar te beginnen?

Dag allemaal, daar is ze weer met haar wekelijkse update!

En de titel verklaart het al: een hoop te vertellen en veel gebeurd. In mijn laatste verhaal schreef ik over mijn impulsieve idee om eerder naar Byron Bay af te reizen. Dus daar zal ik beginnen. Pak een kopje thee (of wijn als je in de Aimee-sferen wilt blijven) en geniet van mijn verhaal. Eenmaal aangekomen in Byron Bay, checkten we in in ons hostel & verplaatsen wij ons naar het strand. Byron Bay is een klein stadje, maar gevuld met de meest fantastische winkels met de leukste kleren en hebbedingetjes. Op slag verliefd. Maar misschien zal ik even doorspoelen naar de avond, toen we naar de club gingen en het in eerste instantie uit aan het draaien was op een deceptie. Toen kwamen we echter aan de praat met een Australische jongen die met zijn vrienden op bachelorweekend was en hij vroeg of wij hen wilden joinen. Hij was knap, ik nog steeds single, moet ik nog meer zeggen? Awel, de avond werd steeds leuker en we besloten voor een afterparty de uber naar hun appartement (lees: ziekste villa ter wereld) te nemen. Uiteindelijk zo’n toffe avond en dat resulteerde in een latertje (die komen er nog meer in dit verhaal). Het leuke (nee niet leuk, kutte) eraan was dat we om 9u paraat moesten staan voor onze surfles, dus na een veel te korte nacht, stonden wij netjes om 9u klaar. Ik wil niet teveel woorden vuil maken aan mijn surfles, maar ik had gelijk: ik ben motorisch niet gemaakt voor zulke shit. Ik denk dat het voor de mensen op het strand erg vermakelijk moet zijn geweest, maar na mijn 89e hap zout water, besloot ik dat het hier bij zou blijven. Ik heb overigens wel gestaan (meerdere keren) en dus wel echt gesurfd, maar alles wat eromheen komt kijken, maakt het gewoon niet mijn ding. De volgende dagen bestonden voornamelijk uit strand, zon, zee en alcohol. Ik viel van de ene groep in de ander en kon mijn geluk niet op. Verder heb ik ook nog nuttige dingen gedaan (ik doe meer dan drinken, echt pap en mam). Zo heb ik bijvoorbeeld met een reismaatje de wekker om 04:00 gezet om de zonsopgang vanaf het meest oostelijke puntje van Australië te bekijken & daarna een hike gedaan. Maar meestal eindigde ik ‘s avonds in een kroeg of op het strand met fijne mensen! Na 6 nachten in het prachtige Byron, had ik voor het eerst moeite om die plek achter te laten en door te reizen naar mijn volgende bestemming: Surfer’s Paradise. Een plek die niet echt een positieve reputatie heeft. Mensen noemen het ook wel: the shitty Miami. Het is een kuststad die vooral veel hoge gebouwen kent. Ik pakte de bus (die overigens 3 uur vertraging had, sta je dan te wachten) en kwam bij het hostel direct een Nederlands meisje tegen waarmee ik afsprak later de stad te bekijken. Eenmaal op mn kamer besloot ook een Amerikaans meisje aan te sluiten. Ik vond Surfer‘s Paradise echter helemaal niet zo afschuwelijk en vond het juist wel wat hebben. Een kustlijn die omgeven wordt door wolkenkrabbers vond ik wel tof. Het enige probleem: dat weekend begon Schoolies. Eigenlijk is dat hetzelfde als dat wij naar Cherso, Lloret of Terschelling vertrekken om flink te zuipen en de boel ffe op stelten te zetten. De aankomende 3 weken zijn deze kids dus in verschillende plekken in Australië te vinden om hetzelfde te doen. En we weten allemaal hoe wij waren op die leeftijd, juist ja, strontvervelend. Dus voor de 2e en mijn laatste avond gingen we naar een rustigere plek. Alleen was het niet rustig, want het eindigde in een kroegentocht en een super toffe avond. Maar dat betekende ook dat ik vanochtend lichtelijk brak weer afscheid moest nemen van mensen. Het blijft ronduit kut dat je leuke mensen ontmoet en afscheid moet nemen. 

Nu ben ik onderweg naar Brisbane en daar ga ik 4 nachten compleet mijn rust pakken. De stad op mezelf ontdekken (elke dag met mensen zijn en sociaal doen, is ook vermoeiend en ik heb tijd alleen nodig). Ik merk ook dat je toch vaak minder ondernemend bent als je met mensen bent. Je ziet minder van de plek waar je bent en dat vind ik in steden erg jammer, dus in Brisbane even rust. Daarna reis ik namelijk door voor verschillende tours (waar ik dus ook steeds met mensen zal zijn). 

En ohja, ik ben inmiddels al bijna 5 weken weg. Missen jullie me al? Of bevalt het? 

Trouwens, Australië zal mij binnenkort ook moeten missen want 11 december vlieg ik naar..... BALI. Ja ik hoor jullie denken, wat is dit nu weer? Ik ga naar Azië! Na 2 maanden reizen in prachtige Australië ben ik klaar met de oostkust en is mijn portemonnee klaar met dit land. Dit is een gevolg van mijn keuze om niet te gaan werken, maar ik vind het persoonlijk niet zo vervelend. Dus vier ik mijn feestdagen in Bali en reis ik zeer waarschijnlijk vanuit daar door naar andere landen in Azië! 

Ik denk dat dat het wel zo’n beetje is. Mocht je nog aanvullingen hebben, zet ze hieronder effe. Leuk!

Kusjes & ik mis jullie wel hoor 🤗❤️