10 uur durende busreis en de eerste kater

Dag vriendjes en vriendinnetjes,

Weer een update vanuit het zonnige Australië (houden jullie het nog uit daar met de dalende temperaturen?). De afgelopen dagen waren een beetje een rollercoaster aan emoties. Omdat ik in Sydney opnieuw afscheid moest nemen van een reismaatje, zakte spontaan de moed mij in de schoenen. Hoewel ik lichtelijk verliefd was op Sydney, was ik de laatste dagen vooral geïrriteerd op alles en iedereen. In Nederland heb ik ook wel eens slechte dagen, maar hier worden ze uitvergroot omdat je alleen bent en het dus moet doen met je gedachtes. En geloof me, gedachtes kunnen slopend zijn. Dus op woensdag had ik mijn laatste dag in Sydney en mocht ik tot 23:30 (happy me!!!) wachten op m’n bus. Na een lange dag, die ik voornamelijk doorbracht in het hostel met afleveringen van First Dates, sprong ik dus de bus in voor een ritje van 10 uur. Na een fantastische nacht in de bus, kwam ik tot mijn verbazing redelijk fris aan in Yamba. En ik hoor je zeggen, Yamba, waar ligt dat in godsnaam? Ja, dat is een goeie vraag. Ik kwam aan in het meest triestige dorpje ooit en eenmaal ingecheckt, kwam ik op een lege kamer en vervolgens at ik mijn eten in een lege keuken. Ik besloot vervolgens de buurt maar eens te verkennen maar was met 30 min terug en had het hele dorp al gezien. Hoe zou ik hier 3 nachten overleven??? Ik besloot de gemeenschappelijke ruimte op te zoeken en daar kwam ik een Nederlands meisje tegen en we hadden al snel een leuk gesprek en zo bleek er nog een Nederlandse jongen te zijn waarmee ik de middag heb doorgebracht. ‘S avonds wilden we op zoek naar dolfijnen en besloten met onze goon (dat is dus goedkope rotzooi wijn uit karton waar je katers van krijgt) de kliffen te beklimmen en daar te kijken naar de dolfijnen en de zonsondergang. De dolfijnen waren er niet, een mooie zonsondergang en veel wind wel. Dus verplaatsten wij ons terug naar het hostel en eindige de avond onverwachts met veel leuke mensen en veel alcohol. En weetje wat ik zei van die goon en kater? Gister werd ik dus wakker met de ziekste kater ooit en dan is in een hostel liggen niet heel prettig. Ik mistte mijn douche, toilet en koelkast vol met zoete drankjes. Toch hebben we gister nog een leuke dag gehad en zijn gaan zwemmen in de blue en green pools. En daar ontstond dan ook het volgende idee; mijn Nederlandse maatje die ik een dag eerder had ontmoet, stelde voor om een dag eerder naar Byron Bay te gaan, nog even een avond te feesten en dan zondag samen een surfles te nemen. Ik zou eigenlijk nog een extra nacht in dat nietszeggende dorpje moeten doorbrengen, maar besloot dus alles om te gooien en mee te gaan & nu zit ik dus in de bus naar Byron Bay. Weer een verandering in mijn planning maar soms moet je zulke dingen aanpakken. En ik kreeg ook nog eens mijn geld terug, GOOD KARMA

Wat heb ik verder nog gedaan afgelopen dagen:

• Ik heb een hike gemaakt door de Blue Mountains. Klinkt leuk, was het ook, maar die 900 trappen omhoog aan het eind waren ZWAAR. Er werd maar weer eens bevestigd dat ik aan mijn conditie moet werken in Nederland. Vooral awkward was dat mijn reismaatje zeer actief is in de sportschool en sowieso heeft gedacht: kan deze walrus ffe opschieten?
• Verder ben ik in Sydney voor het eerst alleen op restaurant gegaan. En het viel mij zo mee. Ik was een gelukkig mens. Met wijn natuurlijk
• Voor het eerst mij niet aangesteld toen ik een kater had, gewoon douchen en de dag doorkomen. In Nederland lig ik graag de hele dag in bed te rotten met een regelmatig uitstapje naar het toilet. Mamma, hopelijk kan ik na Australië stoppen met aanstellen (of gewoon minder drinken)

Dus, nu op naar Byron Bay en morgen mijn eerste surfles (ik heb zeer lage verwachtingen aangezien ik motorisch gestoord ben)

Mis jullie, dikke kus!