Een week met hoogtepunten en een klein dieppunt

Nou, daar ben ik dan: Sydney!

Maar voordat ik daar dieper op in ga, even een kleine terugblik naar afgelopen week, mijn tweede week in Australië. Helaas afscheid moeten nemen van mijn eerste reisvrienden en verbaasd over het feit dat ik kennelijk toch snel gehecht kan raken aan mensen (ze heeft geen hart van steen!!). Hierdoor begon de week met een redelijk slechte start. Daar kwam echter snel verandering in en wel om deze verhalen:

1. Door mijn lieve zuster aka piertje, was ik op de hoogte van het feit dat Taylor Swift in Melbourne zou optreden en hoewel ik wist dat de kans op goedkope kaarten (ben en blijf een gierige backpacker) zeer klein was, besloot ik toch op zoek te gaan naar tickets samen met mijn Italiaanse reismaatje. Al snel bleek dat de kans nog kleiner was dan verwacht en besloten we toch maar richting het stadion te gaan om misschien toch nog een liedje te kunnen horen en eventjes konden fangirlen. Eenmaal aangekomen bleken we niet de enige met dit briljante idee en liepen er tientallen mensen rond die op zoek waren naar goedkope kaarten en een glimp van Taylor herself. Wel, die glimp was makkelijker dan verwacht want aan de zijkanten waren open gedeeltes waardoor we een klein gedeelte van het podium konden zien. Triestig maarja, soms neem je genoegen met minder. We hadden net ons blikje drinken opengemaakt, toen ik ineens op mijn schouder werd getikt en een (ONTZETTEND LIEVE) meneer ineens 2 kaartjes aan ons gaf. Of we dankjewel hebben gezegd of gewoon zijn gaan schreeuwen, kan ik mij niet meer herinneren. Wat ik wel weet, is dat we als een malle naar de juiste gate renden en daar bleken de tickets ook nog eens geldig te zijn. Lichtelijk awkward was het wel toen we als twee gekken renden langs al die tientallen mensen die de tickets niet hadden gekregen en dus het concert door dat kleine kiertje moesten kijken. Om een lang verhaal kort te maken: we zijn gewoon GRATIS naar Taylor Swift gegaan en hadden ook nog eens zieeeek goede plekken twv 200 dollar per stuk. Mijn week kon eigenlijk niet meer stuk
2. Vervolgens ging ik een paar dagen later eindelijk de Great Ocean Road en dat was opnieuw een topdag. Prachtige uitzichten, goed gezelschap en duizenden (nee echt) Chinezen. Ik had expres een tour geboekt die de route andersom deed waardoor we voor het grootste gedeelte de Chinezen met selfiestokken konden vermijden maar op een of andere manier zijn die mensen gewoon overal. Het was in ieder geval top en mocht je bewijs willen, ik zal de foto’s hierop zetten. 
3. En zo vloog ik dus een paar dagen later door naar Sydney, opnieuw een moeilijk afscheid (en met misschien teveel alcoholische consumpties dan goed is voor mijn portemonnee) met een meisje waar ik de afgelopen 2 weken mee heb doorgebracht maar ook ontzettend enthousiast om een nieuwe plek te ontdekken. Eenmaal aangekomen in Sydney had ik zin om mijn hostel te ontdekken maar bij het zien van mijn kamer (specifieker: wie er sliepen) raakte ik een soort van diepe put terecht. Voor het eerst dat ik hier ben aangekomen, raakte ik in paniek: wat als ik hier geen mensen ontmoet???? Ik besloot richting het centrum te lopen en mijn twee hulplijnen te bellen en zij maakte mij maar weer eens duidelijk dat ik mij voor niks zorgen zat te maken en dat alleen zijn niet erg is. En daar hebben zij gelijk in. Je hoeft niet elke dag gezelschap en nadat ik had opgehangen, keek ik om mij heen en kreeg een enorm groot gevoel van geluk over mij heen. De lichtjes van de Harbour Bridge en de Opera House en alle mensen die genoten van de avond, lieten mij inzien dat ik ontzettend gelukkig ben dat ik dit mag doen en dat ik van elk moment moet genieten (ook als het even minder gaat). 

En dat het beter zou gaan, werd al snel bewezen want vandaag heb ik een ontzettend leuke dag gehad met een Nederlandse jongen en was het toch ook wel even fijn om Nederlands te praten. We hebben op de Harbour Bridge gelopen, de havens ontdekt en gegeten met zonsondergang in een leuk barretje. Ik weet niet wat de komende dagen mij zal brengen en of ik nog anderen ontmoet, maar ik zie het wel. 

Nog wat leuke gebeurtenissen van deze week:

• ik ben aangevallen door een meeuw, ja echt! Dat beest had net zoveel zin in mijn sushi als ikzelf en hij won. Hij pakte eerst de ene helft van mn eten en ging vervolgens achter mij aan voor de rest. Het beest eindige in mijn haar en de sushi op de grond. 
• Ik heb de liefde van mijn leven gevonden en blijf hier wonen. Sorry mamma en pappa maar de wijn hier heeft m’n hart gestolen
• Er is hier een soort van discussie gaande tussen Melbourne en Sydney en ik heb gekozen voor Sydney. Deze stad is echt fantastisch. Naast dat ze Joe & The Juice hebben (you had me there), biedt de stad zoveel mooie plekken om lekker te zitten en te relaxen en komt er geen eind aan leuke restaurants en barretjes.

Over een aantal dagen begint mijn reis langs de Ooskust en ik denk dat de tijd vanaf dan echt voorbij gaat vliegen. Maar we zien wel ☺️

Doegies en dikke kusjes aan iedereen die mij nog volgt, jullie zijn lief. Reageer aub zodat ik weet dat ik dit niet voor niks doe. Ok doei